 |
| 'Painting with white border'-Vasily Kandinsky |
öykü ilerledikçe insanı daha fazla içine alması gerekirken "bu şarkı böyle kurgulanmışken" tatsızlaşmasını hadi bir kalem geçelim ama daha da kötüsü anlamını yitirip absürt bir hal alıyor...amaçsızca öykünün içinde yol almaya devam ediyorsun ;alışkanlık , iptila ,müptela,bağımlılık vs birbirini anlamsızca tekrarlayan çirkin sözcükler "İnsan öylesine alçaktır ki herşeye alışır."...dönüp baktığımda geri dönüşünde bu saçmalığı artırmaktan başka bir işe yaramadığını görüp umutsuzluğa kapılsanda diğer bütün korkaklar gibi bu anlamsız yolculuğu sürdürmeye devam ediyorsun...işin tuhaf yanı bu öyküyle gerçeklik arasındaki acımasız parelellik!ucuz kahramanlar biteviye ikiyüzlülükler ve kaybedenler.........
akintiyakarsiakintininicinde
