22 Ocak 2009 Perşembe

hüzünler II



Baktım ki her durakta bir katil
Her köşebaşında bir köşedönmeci fırlatma

Baktım ki her limanda bir ölüm timi
Her istasyonda bir gizli takipçi
Baktım ki kurduğum bütün saatlerin yelkovanı
yüreğime saplanacak birer
hançer gibi

Baktım ki bir aşık hızıyla fırlıyor raylarından
Bütün hücrelerimi titreten hüznümün son aşk treni
Baktım ki aceleyle kapanıyor kar tınazlarıyla
hangi baharın kapısını çalacak olsam

Baktım ki bulamıyorum çaresini;
'Hangi sözü makaslayıp hangisini bileyerek çıraksa ki,
buda onun imgesiydi desinlerin
Baktım ki sen değilsin;bunlardan başka engel yok
şiire;

Baktım ki verdiğim bütün ifadeler
eski gümsemelerimin birer gölgesiymiş nerdeyse
Baktım ki kimse kabullenmiyor
devri teslim gerektiren ağırlıklarımdan hiçbir parçayı
Baktım ki kusturacak beni de '68'den kalanların büyük,

ağız ishali
Anladım ki yokmuş 'halkların vicdanı'

(Evet yoktur halkların vicdanı.Neden bu haldeyim dersiniz?)İçlerinden hiç silinmez onların eli kanlı meduzalar.Vicdan dediğin yalnızca okuyan gençliğin küçük bir parçasında var.-Sürdükleri jölelerden yapış yapış olsada saçları.Yiyip bitirsede onları, gözlerinde taşıdıkları bohem sarısı duyguları-...


Baktım ki her bakışımda yine kendimi sunuyor bana aynalar
Baktım ki aşka olan susamışlığım beni ölümün eşiğine getirdi
Ertelediğim yolculukların hepsinden vazgeçtim;

Nasılsa ben değilim yiyecek olan da beklemenin meyvesini...

Sadece şiirler okutsun beni
Kaldysa güzel anılar

Soysal Ekinci