 |
| Van Gogh-Paesaggio Marino |
evimiz, yurdumuz yoktu..gerçekte bizi bi yerlere bağlayan köklerimizde..tutunabileceğimiz yaşadığımız ve varolduğumuza dair kırık dökük birkaç resimden oluşan umutlardı yanılsamalara dahil..
belki zamanı tüketiyorduk bekleyerek belki de yürümeye çalışıyorduk anlık reflekslerle...herşeye ve herkese isyan etsek de kılımız kıpırdamıyordu kanıksama ile acz arasındaki gelgitlerle boğuşurken sonsuz olasılıkların içinde olası en boktan figüranlar olarak hep kurgunun olmasa da olur istatistiklerinde yer almaktan öteye geçemiyorduk ve yazgı hükmünü yerine getirmekten bir kez olsun feragat etmeye yanaşmazken düşen ne hikmetse hep biz oluyorduk vs vs.
akintiyakarsiakintininicinde
