" Dua edebilseydim, bütün kendimden kaçma umudunun benden alınması için dua ederdim.Arasıra dua etmak için yaptığım çabalar, dua ederek biraz değişeceğimi, güçsüzlüğümden kurtulacağımı umut edişim yüzünden başarısızlığa uğruyor, ve bunu anlar anlamaz yolun üzerinde olma umutlarımı kaybediyorum.Yol sözcüğü ile, son çare olarak kendimden kaçma umudunu anlatmak istiyorum.Bu umut benim cezaevimdir.Biliyorum bunu, bilgim cezaevini parçalamıyor, bana yalnızca cezaevimi, güçsüzlüğümü, anlamsızlığımı gösteriyor.Yeterince umutsuz değilim, ya da inançlı kişilerin dedikleri gibi , yeterince uysal değilim.Boyun eğ, özgür olacaksın, cezaevinden anlamsız ve güçsüz biri olarak çıkmayı ister istemez cezaevin parçalanacaktır, dediklerini duyabiliyorum."
Max Frisch,Stiller adlı yapıtından
